به نقل از «مهر»

بیماران خاص چگونه در سامانه بیمه سلامت نشان دار شوند

تاریخ انتشار: ۱۸ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۷۰۳۹۸۷

به گزارش خبرگزاری مهر، محمد اسماعیل کاملی، در پاسخ به این پرسش که بیماران خاص و صعب العلاج چگونه نشان دار می‌شوند، گفت: بیماران برای درخواست ثبت نشان می‌توانند وارد سامانه شهروندی به نشانی bimehsalamatiranian.ir شوند، در صورتی که بیماری فرد مشمول نشان‌هایی باشد که در سامانه های وزارت بهداشت (RDA) ثبت می‌شوند و بیمار در سامانه مذکور ثبت نام شده باشد، نشان به صورت خودکار از طریق سامانه شهروندی به بیمار متنسب می‌گردد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این بیماری‌ها شامل هموفیلی، تالاسمی، ام اس، سیستیک فیبروزیس، بال پروانه‌ای، SMA و اوتیسم است.

وی افزود: بدیهی است جهت انتساب نشان از مسیر فوق الذکر، بیمار می‌بایست ابتدا در سامانه‌های مرتبط با نشان دار شدن از طرف وزارت بهداشت ثبت نام شده باشد. این ثبت نام مطابق با دستورالعمل‌های وزارت بهداشت صورت می‌پذیرد.

کاملی ادامه داد: برای بیماری‌هایی که در حال حاضر امکان ثبت و نشان دار کردن در سامانه‌های ریجستری وجود ندارد، تا زمان ایجاد امکان ریجستری در سامانه‌های وزارت بهداشت، ثبت نشان می‌بایست در سامانه مدیریت نشان بیمه سلامت صورت پذیرد. بیماران پس از مراجعه به اداره کل بیمه سلامت یا ناظر بیمه مستقر در بیمارستان در مراکز درمانی از طریق این سامانه نشان دار می‌گردند. هم چنین با ثبت درخواست در سامانه شهروندی، ادارات کل بیمه سلامت پس از تماس با بیمار و اخذ مدارک مرتبط، نشان را به بیمار متنسب می‌نمایند.

وی تاکید کرد: انتساب نشان برای بیماران تأمین اجتماعی، طبق فرآیندهای آن سازمان و با ثبت درخواست در سامانه‌های آن سازمان صورت می‌گیرد.

کد خبر 6017832 حبیب احسنی پور

منبع: مهر

کلیدواژه: سازمان بیمه سلامت بیماران خاص بیمه سلامت سرطان مکسا وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی جامعه پزشکی سازمان نظام پزشکی اورژانس تهران سازمان بیمه سلامت دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی لبنیات زوال عقل درمان ناباروری تعرفه های پزشکی سازمان انتقال خون ایران سکته مغزی وزارت بهداشت بیمه سلامت نشان دار

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۷۰۳۹۸۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

شک و تردید سالم است، اما در پزشکی می‌تواند خطرناک باشد!

فرارو- وقتی صحبت از اعتماد عمومی به میان می‌آید در پزشکی بر سر دوراهی قرار داریم. پس از وقوع پاندمی کووید که علم را تحت الشعاع سیاست قرار داد جای تعجبی نیست که اعتماد به علم پزشکی روندی فرسایشی را طی می‌کند. در واقع، اعتماد به پزشکان از ژانویه ۲۰۱۹ میلادی به این سو به پایین سطح خود رسیده است. در نتیجه، افراد بیش تری به دنبال صدا‌های کم‌تر متعارفی در عرصه سیاست هستند که به باور‌های آنان نزدیک‌تر است و تمایل دارند آن صدا‌ها را بپذیرند. برای مثال، "رابرت اف کندی جونیور" از نامزد‌های انتخابات ریاست جمهوری باوری به واکسن ندارد و از جمله افراد بدبین نسبت به این موضوع قلمداد می‌شود. نتیجه برخی از نظرسنجی‌ها از حمایت دو رقمی از او حکایت دارد. این می‌تواند زنگ خطری برای علم پرشکی باشد.

به گزارش فرارو به نقل از نیویورک تایمز، این در حالیست که سیستم پزشکی در جلسات حضوری و هم چنین بولتن‌های بهداشت عمومی به اعتماد متکی است. بی اعنمادی می‌تواند پزشکان را به سوی فرسودگی شغلی سوق دهد و باعث بروز نتایج منفی‌ای برای بیماران شود که در صورت وجود اعتماد قابل اجتناب خواهند بود. زوال اعتماد به علم پزشکی و پزشکان تا حدی عامل  افزایش نرخ سرخک در بین کودکان واکسینه نشده، عدم رعایت غربالگری سرطان توصیه شده و امتناع از مصرف دارو‌های پیشگیری کننده است. هیچ راه حل آسانی در این مورد وجود ندارد. اگر راه‌هایی برای بازگرداندن و تقویت اعتماد به بیماران پیدا نشود جان افراد بیش تری از دست خواهد رفت.

در مورد پزشکان امریکایی این بی اعتمادی فضای نسبتا تازه‌ای می‌باشد و پیش‌تر چندان موضوع بی اعتمادی به پزشکان مطرح نبود.

تردید نسبت به پزشکی معادل نیهیلیسم پزشکی نیست. داده‌های پشت دارو‌هایی که پزشکان تجویز می‌کنند و تصمیماتی که می‌گیریم نباید تنها در اختیار ما باشد. افراد حق دارند اعداد را بررسی کنند و در مورد ریسک و منافع خود تصمیم بگیرند. با این وجود، زمانی که این شک و تردید به ناباوری مذموم و جبران ناپذیر تبدیل می‌شود می‌بینیم که برخی از بیماران تصمیمات خطرناکی اتخاذ می‌کنند و زمانی که پزشکان با ناامیدی پاسخ می‌دهند این موضوع صرفا باعث جدایی و فاصله بیش‌تر بین  پزشک از بیمار می‌شود.

اعتماد گاهی اوقات با ارائه واضح حقایق و ارقام قابل ترمیم است واقعیت آن است که اعتماد چیزی فراتر از  توضیح اعداد است. پزشکان چیز‌هایی در مورد بدن به بیماران می‌گویند که قابل مشاهده نیستند. پزشکان تغییرات سبک زندگی و دارو را برای درمان یا پیشگیری از مشکلاتی که ممکن است توسط بیمار احساس نشوند توصیه می‌کنند. جراحان به نسخه عمیقی از اعتماد به نام قرارداد جراحی اشاره می‌کنند: این ایده که وقتی افراد زیر چاقو می‌روند به جراح خود اجازه می‌دهند که بدن شان را باز کند تا آنان را بهتر کند. این اعتماد را باید به دست آورد.

در مواقع اضطراری بیماران این فرصت را ندارند که انتخاب کنند به چه کسی اعتماد کنند و تصمیمات پزشکی باید عجولانه و حتی در کسری از دقیقه اتخاذ شوند. بنابراین، بخشی از کار پزشکان ایجاد رابطه سریع است. این تصمیم گیری زمانی که اعتمادی که پیش‌تر بین بیمار و پزشک وجود داشته اکنون از بین رفته دشوارتر می‌شود.

در پزشکی به ایده تصمیم گیری مشترک اشاره می‌شود که در آن تصمیمات پزشکی به طور مشترک توسط پزشک و بیمار برخلاف لحن پدرانه سالیان گذشته گرفته می‌شوند. در نتیجه، پزشک به بیمار خود نمی‌گوید چه کاری را انجام دهد در عوض اطلاعات لازم را به او ارائه می‌دهد تا بیمار بتواند مسیری را که برایش مناسب است انتخاب کند. اگر بیمار نخواهد یا نتواند آن چه را که پزشک مطرح می‌کند باور کند دانش پزشکی بی فایده می‌شود.